background

Monday 9 July 2018

Setahun empat bulan 💋

Finally keputusan yg aku buat kali ni betul betul nekad. Lepas setahun empat bulan. Payah actually tapi sebab nekad. 

Okay so raya tahun ni serious puas. Sebab dapat cuti paling lama. Haha 💃 disaat semua org dah start keje, aku masih bahagia golek atas katil main phone. Rabu ke rabu. 

Bila kau dah cuti lama, then kena start keje macam biasa. Dia rasa macam mood terhenti seketika. Haha mood raya and mood cuti sama. Nasib baik keje 2 hari je pastu cuti balik. Even sabtu kena keje sebenarnya tapi cane nak keje kan nak g johor aida kawin. Bos kena lah faham kan 😂 and masa pegi johor tu join pika, anis dgn jima. 7am sampai 12am balik 😊 kl-johor-melaka-seremban-kl dalam sehari. Tak rare pun. Haha tapi sbb lenjan seharian mcm tu dgn diorg, first time.  

Balik kl tu continue raya and open house.  Makan makan and makan. Open house sana sini. Merata open house and harap lepas ni rajin lah nak diet balik. Haha 😂

And back to topic, mmg after raya nak cabut tapi kenapa masih lagi rasa serba salah tu? Khamis masuk keje tu bos takde so bos atas panggil tanya mcm mcm. Nak transfer aku kat sana lah sini lah. Aku okay je, tapi bagi aku lah kan for what kau nak campak aku kat sana kalau kau tgk figure sana pun sama je. Then jumaat tu terus aku cakap dgn bos aku,  nak resign. Yaa ofcourse kena ceramah kan 😀 actually niat nak benti ni lama dah. Dari tahun lepas lagi, after raya nak blah.  Tapi diorg support, bg motivation. Yee kat luar tu mana nak dapat kawan mcm diorg ni. Tu yg fikir dua tiga kali jugak tu. Aku sebelum buat keputusan, aku fikir lah dulu kan. Takdelah semua benda nak nekad. Nekad tu kalau aku bebetul dah takde hati.

Selasa tu terus aku bg RL. Aku bukan tak fikir ke apa tapi aku dah habis fikir. Buat apa aku stay kalau aku tak boleh survive? Asyik org tolong je. Gila lah aku tak sayang, setahun lebih kut kat sini. Dari tak bertegur sampai lah bertepuk tampar. Sangat sangat rapat. Aku buat keputusan utk diri aku, life aku. Aku tak boleh ikut orang. Sbb life kita tak sama. Komitmen kau dgn aku pun lain.

Last day aku tu aku tak rasa apa langsung sampailah 4.45. Aku geram je bos buat buat lupa. Aku dahlah rushing nak g johor. Pastu bila dah settle semua lepas kemas kemas fatin panggil. Dia lah yg paling first aku ngam. Perangai dia semua dlm tangan aku 😂 sembang semua dgn dia pastu fahmi datang terus cakap. 'Mungkin bukan rezeki kau kat sini. Goodluck lepas ni mana pun kau pegi. Jangan cepat putus asa, give up.' Terus rasa lain. Then fatin marah 'kau jgn nangis ehh!' No weh tak boleh. Aku senyum terus bangun. Tak mana ada aku nangis. Aku kuat diluar, tapi kat dlm hanya tuhan yg tahu 😪

Tak tau nak mantion mana dulu sbb bagi aku semua banyak tolong aku. Asmira. Kalau dia tak tolong aku, aku tak kenal korg. Aku tak dapat pun masuk sini. Dia antara org yg berjasa gila dekat aku. Even dia ada reason utk ignore aku, tapi tak dia tak pernah sekali pun tggl aku. Duit aku banyak habis pun sbb dia 😁 haha merata ajak makan tempat best best. My good motivation. Dia brain wash aku setiap kali aku kata aku dah give up. Fatin. Orang first yg aku rapat dalam team tu. Dia pernah kata 'aku kalau nak resign pun aku fikir bos doh.' And dia pernah bg aku leads predective open. Baik gila. Mana ada org nak bg mcm tu wey masa tahun lepas. Penentu gaji kau. Tapi dia bg 😘

Bos. First impression aku kat dia 'dia sangat baik'.  Yups dia mmg baik. Benda yg takkan pernah aku nafikan. Tapi lately ni dia annoying gila. Haha 👅 semangat yg dia bg kat aku / kitorg tak pernah kurang walau teruk mana pun kita jatuh and walau tinggi mana pun kita kat atas. Tapi kalau dia stress, aku tak mengaharap langsung motivation. Sbb nanti jadi lain. Sakit hati je lebih nnti. Standard mcm aku pernah kata 'kalau kita boleh terima kelebihan dia why not kita terima kekurangan dia jugak kannn. Fahmi. Aku tak minat cara dia. Menyampah gila masa memula. Then first start okay dgn dia masa dia bayarkan 100plus aku kat 7e.  Masa tu aku tak sihat. Tapi memula aku rasa dia ni kenapa saje nak baik baik dgn aku ke apa kan. Tapi lepas banyak gila dia tolong aku msg aku setiap kali aku down. And baru lah aku rasa dia okay. Aku cakap dgn dia memula aku nak resign then dia marah. Pastu aku tipu dia. So dia taktau pun aku bebetul nak blah. Last day bulan lepas dia bg aku target suruh buat pastu pepandai lah dia nak tolong aku mcm mana. Janji aku lepas dulu target yg dia bg tu. Bila dia personal dgn bos, bos bgtau aku last jumaat. Terus dia datang kat aku. 'Baru berapa bulan dah koyak ke sis?' Ni bukan cerita koyak ke give up ni cerita pasal komitmen. Then terus tak tegur aku. Sbb dia tau dia takleh buat pape aku dah tender. Thanks last wish kau utk aku!

And untuk semua, thankyou guyssss! Samada aku mantion atau pun tak, korg semua sentiasa dihati 💋 cehhhh! Haha kenangan dengan korg paling manis paling takkan aku lupa, JANJI!  Berat weh nak tggl. Sampai masa bos hantar aku kat pintu depan tu aku tak tercakap apa melainkan thankyou. Dah susun cantik cantik dah ayat tapi tak terlafaz 😬 nak jumpa semua pun tak sempat. Mana yg sempat je boleh say goodbye. Padahal memula dulu tak rapat bercakap pun tak. Ada tu yg gaduh teruk tahun lepas sampai bos kena tukar tempat, tapi tahun ni lek je cita pasal mc sebab g iv last bila apa semua. Hahaha entah lah rasa nak pusing semua balik. Tapi..... Emm pape pun wish me luck after thisssss 💕