background

Monday 12 June 2017

Puasa 2017

Oh men tahun ni punya puasa lain macam. Sangat rindu suasana puasa dulu-dulu

Bulan puasa tahun lepas jauh dari family. Tak best, bebuka pun kadang sorg. Terimbau moment puasa tahun lepas. Rindu walaupun tak best. Bad moment yg bebetul buat aku takde hati and nekad. Tahun ni lain mcm. Sbb tlg ibu meniaga. Actually mmg dari kecik dah rasa mcm ni. Tp bila besar ni rasa dia lain. Tapi sbb busy keje, bila cuti je turun padang. Best. Ramainya jumpa org. Ada yg masih kenal, ada yg tak kenal dah. Terpulang. 

Cuma bulan puasa ni sangat stress. Kekuatan dah hilang. Nasib baik ada org sebelah kiri yg sentiasa membantu. Walaupun pangkat 'kakak' tp gila dia mcm dia lg adik dari aku. Apa dia buat semua aku blh detect walaupun dia sorok. Haha! Kawan aku mcm2 jenis ada. Yg macam kau pun ada, tu yg cepat aku detect πŸ˜‚ Relax lah, aku open tak mcm org lain. Aku bukan jenis menghukum sesuka hati. Satu kepala pulak tu. Aku, bukan suka pilih-pilih org kalau nak kawan. Semua aku kawan asal satu kepala. Kiri, kanan, belakang semua ada adab berjiran. Tu jelah kekuatan aku utk stay. Suara pengurus kadang membantu kadang lagi buat aku down. Stress sampai ada niat nak letak RL. Tapi tak sanggup. Sbb fikir ramai pihak. Masa dekat atas tu rasa seronok habis. Tp masa down mmg rasa nak angkat kaki. Tapi sayang. 

Betul tak, setahun mesti ada even sekali. Rasa nak pindah je. Tu pun blh jd salah satu punca down. Sbb dekat sangat. Haritu dah try angkat kaki masa first dulu. Tapi jauh dgn family pulak. Emm

Kalau kau rasa kawan tu penting, msg pun dah cukup. Tanya khabar pun dah cukup menunjukkan kau hargai. Bukan kena selalu ada utk kau. Kalau betul penting, setahun sekali spent time pun dah rasa bersyukur. Bila dah besar, kau kena tahu yg bukan kau sorg dia ada. Mmg kau yg dari dulu sama-sama. Tapi org penting tu dah bertambah. Kau tak blh expect semua org kena free utk kau sorg. Kau pun bila susah je ada utk org? 

Haritu budak budak badut ajak iftar kat putrajaya. Pakai baju yg beli setahun yg lepas. Sebenarnya baju tu beli and rancang nak pakai tahun lepas. Tp semua busy, and tahun ni yg dapat pakai sesama. Yeay. Korg antara yg terpenting.

And sorry dekat org yg dah terjanji utk bulan 7 ni. Bukan sesaja nak mungkir janji. Tapi sbb komitment. Kau pun penting, tak blh nafikan. Tapi sorry. Nanti aku beli hadiah besar yg best utk kau ye beb. Sorry.

Dah separuh puasa. Raya nak dekat. Tapi tak berkesempatan nak shopping lg. Semalam baru sempat pegi amik baju yg tempah april lepas. 3 pasang sekali gus utk sorg. Tu jelah persiapan utk raya. Yg lain tak terbeli lg. Harap lah sempat. Dah  lah semua benda mmg tggu raya baru nak beli. 

Sunday 7 May 2017

Comitment

Alhamdulillah dah nak dekat 2 bulan kat tempat keje baru. So far so good. Insyallah kalau sini okay memang aku nak stay. First masuk mmg agak culture shock jugak lah. Sbb totally berbeza dgn tempat keje sebelum2 ni. Stress tu kat memana pun ada. Tapi mungkin tahap stress  tu berbeza. Stress tu depands on boss memasing. Dapat bos yg okay, taklah stress mana.

First month keje bos dah ajak satu team nak belanja makan. Siap suruh pilih lagi tempat mana. Second month, dapat pegi dinner. Makanan best tapi mungkin first and last. Haha tak best. 




Walaupun bukan course aku tapi insyallah kalau sini dah okay aku nak stay. Sbb rezeki dia tak kira course apa pun kita amik. Rugilah kalau tolak rezeki depan mata. Mungkin rezeki aku kat sini. Sbb act, ni mmg minat aku dari dulu. Cita-cita aku mmg nak keje dlm bidang ni. Dari kecik. Tapi kena paksa belajar benda lain. Sbb dalam family takde lagi yg dlm bidang tu. Lepas graduate, aku try cari keje course aku. Ada dapat, tp ada beberapa isu yg aku rasa aku mmg tak blh stay. Tiga kali aku tukar keje dalam bidang tu. Aku cuba nak bertahan. Setiap kali aku nak stay, ada je benda yg buat aku rasa tak kuat. Bersepah resume aku hantar kat tempat lain. Tapi mungkin takde rezeki lagi. Last bila aku betul rasa dah takde hati, mmg aku nekad nak cari keje sementara. Tak kisah luar bidang pun aku sanggup, atleast ada keje. And alhamdulillah aku dapat.

Bila start keje yg mmg bukan bidang kita. Agak kekok pada permulaannya. Tapi first week aku dah rasa best. Tapi sbb sana bos takbest and kawan pun tak best. Perangai semua mcm budak sekolah. Tak best. Try contact dgn membe sekolah balik kat ig. Sbb dia pun keje yg sama cuma best lagi gaji dia. Alhamdulillah dia tolong. Actually dia salah sorg kawan gadoh masa zaman sekolah dulu πŸ˜… And sebenar nya mintak tolong dia tu pun cuba nasib je. Haha sbb dah nekad gila. Serius tak sangkat dia tolong. Tak mengaharap langsung sbb nak ke dia tolong? Mungkin dia pun malas nak ingat. And sikit pun dia tak pernah ungkit zaman sekolah dulu. Cuma cerita kawan dari sekolah rendah sampai menengah je dgn dia. Thankyou sesangat weh.

Dah janji dengan kakak, dapat gaji nak belanja dia cajun shrimp pasta tgif. Sbb haritu dia belanja shrimp pasta tony roma's. And sebenarnya nak suruh dia compare mana best lagi. Tapi dia nak menang jugak kata tony roma's lg best πŸ˜’ Selalu kalau lepak rumah dia, dia bawak pegi makan semua makanan best2 kat sg buloh. Ni bila lepak mid haritu, tu yg bawak dia rasa semua makanan best. Termasuklah aiskrim green tea dekat nana's greentea. Takoyaki, hokaido. Pastu kakak bawak masuk Jaya grocer. Seius teruja gila masuk situ. Barang satu dunia ada jual dalam tu. Satu jam pusing dalam tu. Then ajak kakak tgk fast 8. Best! Masa beli coffee bean tu kakak kata 'kau mmg tak blh eh tak beli benda ni? Setiap kali keluar dgn kau mesti nak.' Memang addict, takleh nak buat apa πŸ˜¬ 



Birthday kakyana last year celebrate kat melaka. Tahun ni buat kat rumah kakak.  Masa merancang tu, sabar jelah weh. Memasing taknak tolak ansur. Kalau nak ikutkan busy, aku pun busy. Thats why rancang dua minggu awal. Tapi taknak consider. Last sekali nasib ada jugak semua πŸ˜‚ Sebab kalau dgn family ni, keras kepala, gaduh mcm mana sekali pun mesti ada effort nak baik balik. Sbb air yg di cincang takkan putus. 





Tapi kalau dgn kawan, kalau dah selfish mmg takleh nak buat apa lah kan. Janji nak sama sama faham. Tapi kata org bila susah baru nak cari. Cakap depan cermin. Kalau susah tak payah suruh. Hari hari msg tanya bila nak lepak. Tapi bila senang, msg pun kadang reply kadang bluetick. Aku boleh deal yg part kau ajak faham tu. Tapi bila kau yg tak faham, aku pun takde hati nak faham kau. Kau kena faham bila dah keje dah ada komitmen tu takdelah nak lepak je selalu. Kawan kolej aku nak campak mana? Kawan keje aku nak campak mana? Kawan aku semua penting. Semua. Bukan kau sorg. 

Monday 13 March 2017

Tanggungjawab

CNY cuti lama gila. Alang alang cuti kakak ajak tolong dia kemas barang. Dia nak pindah rumah. So apa salah nya. Lagi pun memang dah janji. Sebab kalau diorg nak buat berdua, penat weh. Pastu kakak ajak tidur rumah baru dia sekali. Plan pegi sabtu, ahad balik dah. Tapi kakak dgn kimura tahan sampai selasa. Diorg jahat. Menyesal bgtahu cuti sampai rabu πŸ˜¬ Sabtu tu abg kakyana syifa tidur sekali kat rumah baru tu. Dah lepas kemas kat lama terus ke rumah baru set up situ pulak. Hah lupa nak habaq. Sebab kereta kat kakak. So nak pegi sg buloh tu kena naik ktm. Sumpah 2 jam setengah doh naik ktm. Public transport paling aku tak suka, ktm dgn monorel πŸ˜’ Dedua menyusah kan org!  Mlm kakak dgn kinura keluar g hantar mak kimura dgn beli makanan. Abg lepas solat dia azan kat setiap penjuru. Memang kakak suruh pun. Dan malam tu makan paling banyak. Diorg beli nasi kukus, nasi lemak ayam dgn burger. Semua win. So mana blh tak makan satu pun. Haha. Ahad tu pepagi lg syifa dah lejut ajak main taman. Ya ampun dah lah tak puas tidur ni. Lepas breakfast abg dgn kakyana terus balik. Diorg ada nk pegi kenduri. Ahad tu lepas bersihkan rumah lama. Kakak ajak jalan. Diorg ni penggemar berjalan. Barang tak habis cari lagi. Dah laa pindah rumah semua nak beli barang baru. Aku bagi tahu ibu baru tau πŸ˜›



Tp diorg tak decide nak pegi mana. Last kitorg ajak pegi ikea. Kan senang, korg pun blh beli barang. Sampai kimura terus beratur nak beli karipap. Emm sedap πŸ’ƒπŸ» Dah laa memang teringin. Diorg ni shoping sakan. Kalau nak tu memang nak beli betul. Benda tak perlu pun nak. Lepas habis beli tu diorg tggu kat kereta. Aku dgn saidah lari g beli coffee bean. Wow best πŸ˜Š Lepas tu memang nak balik terus. Nak tgk duo star. Tp diorg ni nak menyinggah makan lah apa. No way. Nak balik. Balik tu lepas mandi tgk duo star. Tu pun dapat tgk last last. Takpe esok ada ulangan. Lapar. Kakak bg pilih nak makan apa baked je. Yeay! Haha Aku amik carbonara dengan meetball. Kimura nak nasi. Haha sian dia. Pastu kitorg masak nasi, goreng nugget makan dgn sambal hitam. Wow umphh πŸ‘πŸ»Isnin lepas tgk ulangan duo star ingat nak balik. Diorg tk bg. Ishh jahat gila budak dua org ni πŸ’†πŸ»Diorg ajak lepak pantai remis makan seafood. Bestnya! Selasa tu baru lepas nak balik. Khamis dah kena keje dah!




Weekend of feb memang bejalan habis. Ingan boleh laa menyimpan kan, em harem. Haha first week pegi jalan tar. Belanja sakan. Sampai quil mall berjalan. Second week lepak pavi dgn syima tgk movie. Lama sangat doh tk tgk movie. Thirdd week kena keje, so habis keje memasing ajak berkampung tgk movie kat pavi. Lagi πŸ™‰ Haha minggu last tu baru lepak dgn ezaty. Anak dia pun dah besar. Rindu tempat lepak dgn dia sebenarnya. Banyak kenangan. 






Then for birthday kakak this year dia kena prank lagi. Kahkahkah. Padan muka kakak. Dah lah aku keje, mintak balik awal then terus ke sg buloh. Haha dapat lah tidur semalam dekat sana. Lepak satu family. Heaven. Tgk tv sampai pagi. Syok weh πŸ˜Š

Non stop 4 hari berturut turut tak lekat kat rumah. Ya ampun penat nya. Haha lagi lagi dan lagi tgk movie kat pavi. Lama sgt tak tgk movie, and lama sangat tak pegi situ. Lama gila. Kalau pegi situ cuma dua benda je nak makan. Sizling dgn nasi ayam penyet dia. Best gila. Wedding budak c3 tapi paksa aku pegi. Ya allah tolong lah faham, aku tknk. Diorg punya paksa sampai aku nak. Geram gila. Lepas wedding bukan reti nak balik. Tu yg aku gerammm. Cari lah masa yg bebetul sesuai utk lepak. Dgn baju kurung lah nak pegi mall, tasik bagai. Ya allah badut's ni, sabar je lah πŸ’†πŸ»


First time aku rasa tempat keje yg paling best gila gila. Nak pegi keje hari2 seronok. Tak sabar je rasa. Bila cuti mesti bosan. Tapi tu masa first. Masa sebelum org2 yg aku tak suka ada. Aku bukan acah bagus nak tak suka semua org. Tapi kalau dah org yg tak suka aku dulu? First kau masuk, kau acah baik. Nak tolong semua benda. Baik je dgn aku. Makin lama kau makin annoying. Kau marah aku rapat dengan kawan kau. Aku rapat dgn dia dari sebelum kau masuk. Dah lah kawan aku semua dah blah. Yg tu je aku ada kawan pun. Kau nak dengki. Semua benda aku buat kau nak blame. Padahal dulu kau selalu backup aku. Kau ubah tempat aku yg jauh jauh dari semua org. Takpe aku dah biasa ✌🏻Kiri kanan membe sekepala masa tu. Makan, sembang. Lagi lah kau dengki kan. Tapi yg lain kau tak sebut. Mesti nama aku yg naik. First time selama beberapa bulan ni aku cakap 'weh aku dah tak tahan dekat sini'. Kau tarik semua yg pernah kawan dgn aku. Slow slow. Tapi kau takkan blh tarik kawan aku. Aku betul betul tak tahan. Keje mana je yg tak stress kan. Aku pernah dapat partner keje lagi teruk. Tapi aku mampu bertahan. Aku pernah blah pun sebab gaduh teruk. Atleast aku mampu tahan dgn perangai dia. Tapi kali ni aku tak tahu nak describe macam mana. Sumpah mental breakdown. Hari hari kau kena maki even bukan salah kau. Hari hari. Pusing kiri kanan sikit tak blh. Cakap sikit tak boleh. Nak tanya pun langsung tak boleh. Padahal dia tak layak langsung nak tegur aku dgn cara mcm tu. Aku diam sbb aku respect umur dia. Aku ingat nak blah bulan dua. Tapi kena tggu jugak dpt keje baru. Takkan lah nak menganggur. Komitmen banyak weh. Sampai lah aku dapat offer keje tempat baru. Aku ingat nak tggu sampai hujung bulan dapat gaji. Tapi 11 hari je aku kuat utk bertahan. Aku tak kuat lah nak hadap. Dulu dia campak aku jauh2. Then dia ubah aku bebetul dekat dgn dia. Hari2 mengata aku. Bising macam aku sorg je yg tak betul. Fitnah aku memacam. Sampai satu tahap bila aku bersuara kau kata aku biada . Yang selama ni aku respect kau tak reti nak hargai. Lepas tu bila aku suara sikit nak blame aku. Bodoh gila. Dulu aku rapat dgn kawan dia kata aku lesbian. Pastu aku rapat dgn membe sblh kata aku gedik. Kau yg ubah tempat aku baru ni. Then kata aku kacau laki org. Tahu dah lah apa yg kau nak. Kau mmg nak aku blah. Kau kata aku ada pakai guna2 bg senior tl and semua baik dgn aku. Yg bermasalah tu sebenar nya kau. Kau mmg tak suka aku. Mmg nak aku blah.

Ibu kata dekat memana pun kau takkan jumpa yg perfect. Mesti ada kurang dan lebihnya. Ika kata tempat keje mesti ada sorg yg dengki dgn kita. Abg kata kau pergi lah keje mana pun, mesti ada kurang nya. Mungki kat sini kwan best, bos yg tak best. Kau tukar keje kau dapat kawan mcm haram, bos okay. Kau tukar lagi kau dapat gaji tak best pulak. Nanti lelama kau pun fade up cari keje yg sempurna sbb mmg takkan ada. And maybe nanti kau menyesal sebab kau berenti tempat lama. Kakshida kata akan ada je manusia yg tak blh tgk kau lebih dari dia. Dekat memana pun kau akan jumpa. Lari lah jauh mana pun. 

Aku kata, aku bukan nak cari yg sempurna. Bukan jugak nak cari gaji tggi. Cukup lah keje yg mampu buat aku bertahan utk stay selama lama nya. Aku dah biasa sorg. Aku dah biasa org tak suka. Semua aku dah biasa. Cuma apa yg aku nak, selagi aku tak kacau kau, kau jgn kacau aku. Jangan, sbb aku taknak org nampak aku side yg lain. Sbb aku kalau tak suka org, aku org paling annoying. Bersyukur lah selagi aku baik dgn kau.

Sunday 15 January 2017

Last of Disember and first of January

Minggu ni sangat penat. Penat yang teramat. Sebab ibu busy jaga ika, jaga baby adam. Haaa lupa nak habaqq ika dah selamat besalin selasa, 10/1/2017. Bertambah lah geng january. Tu yg penat sgt. Ibu lagi lah penat semua dia uruskan. Kitorg pun balik keje kena uruskan rumah lagi, sebelum ni balik terus relax. Makan pun sendiri sendiri. Penat gila sampai nak isi hukm pun tak sempat. Ada org tu touching gilaa sbb aku tak isi hukm. Sorry lah, aku busy gila gilaa. Sangat penat. Semenjak keje tak pernah lagi tidur lepas pukul 12. Tapi lately ni kerap tidur lepas 12am. Aku takde lah nak merungut cuma aku nak bgtau aku serius tak sempat nak isi hukm bukan sebab nsengaja. Rugi lah lepas kan peluang yg ada.



2k16 sangat win. Even ada jugak benda yg tak tenang kan jiwa. Tapi tu tahun paling lengkap. Takde satu birthday pun yg tak celebrate. Takde lah gila sgt nak celebrate cuma family aku ni suka berkumpul. Eratkan silaturrahim lah konon. Before ni tak semua birthday yg kitorg akan makan kat luar atau pun buat makan2 kat rumah. Tp 2k16 lengkap, semua punya birthday ada makan2. Dgn family lah paling rasa bahagia. Dan kalau dah lepak semua ada tu, berat gila nak balik. Sebab bila dah start borak, dah start lepak malas sangat nak berpisah. And tak tekecuali, birthday kimura. 2k15 aku belanja dia makan. Tahun ni satu family sambut kat shell out. Sebab dia pun tak terkecuali dlm family ni. Semua family trip kitorg dia join, semua dia akan join. So hari tu mmg best sangat sangat makan shell out sambil celebrate birthday kimura. Sampai lupa memasing esok tu keje, haha. 



Aku bukan taknak keje tempat yg sepatutnya aku keje. Cuma aku rasa life aku bukan kat situ. Nanti kalau aku dapat hospital baru aku betul serius. Sebab aku rasa praktikal best gila. And life masa praktikal dgn keje lain. So aku mmg nak keje life mcm kat hospital. Thats why aku kata kalau aku dapat hospital baru aku betul serius. Sementara ni biar aku stay mana yg aku rasa life aku dekat situ. Keje skrg ni aku mmg rasa life dia kena dgn aku. Bukan nak kata enjoy ke apa, stress jugak. Mungkin aku rindu LIFE mcm tu. Rindu zaman habis sekolah dulu and rindu zaman sekolah. Rindu. Best masa christmast event haritu. Makan tak hingat. Gift exchange paling bermakna. Rindu zaman jalan kaki dari hang tuah ke bb. Mungkin nnti aku akan rindu zaman jalan kaki dari raja chulan ke masjid jamek! Dalam banyak2 kenangan, kenangan jalan kaki akan paling rindu nanti. Percayalah. Heh.

Dari bulan 11 fyka paksa ajak pegi skytrex. Rimas nya fyka, haha. Org dah aa busy. Haritu dah busy dengan Maha. Last sekali pegi jugak lah sebab nampak pun mcm best. Ramai pun kata best. And mmg best gila, serius. Sangat best, haha! Act minggu tu dah aa batuk teruk, ibu tk bg pegi sebenarnya. Mana boleh. Dah laa dah beli tiket. Best sangat sangat. Balik tu memasing teringin nak makan shrimp pasta tgi. Satu hal nak pegi setia ct mall. Tapi kan shrimp pasta tgi mmg tak boleh kalah dgn shrimp pasta tony roma's. Lagi win tgif punya. Tapi kakak tu minat sgt shrimp pasta tony roma's.




And finally lepas setahun sebulan baru lah dapat jumpa diorg ni. Payah nya nak keluar sekali. Syasya tu susah gila nak turun kl. Lepas tu request aku belanja makan. Melampau kan. Haha tapi aku mmg dah janji nak belanja dia pun. Nasib baik memasing tak demand. Haha kalau tak aku suruh bayar sendiri je! kahkah. Paling badluck sbb selipar putus. Masalahnya dua hari berturut pulak tu. Sabar jelah! Heret kasut dari tbs sampai kl sentral and sampai subang jaya. Memang naya kut. Ish haha tapi nasib lah okay je still blh jalan lg. Diorg yg janji nak main ice skating. So aku on jelah tak kisah memana asal boleh spent time. Gosip mmg tak pernah habis dgn diorg. Haha cuma kadang kadang tu malas nak amik tau or nak join gosip yg aku malas nak dengar. Macam yg aku ckp before ni, aku kalau tak suka aku malas nak amik tau. Nak mati ke, nak hidupke lantak lah. Asal kan takde kena mengena dgn aku. Keeennnnn! Part paling best masa first nak masuk. Syasya punya takut tu kelakar je. Pastu suruh aku pimpin dia jalan kat tepi tu.
Aku takde lah pandai sangat main, cuma boleh laa nak bergerak sikit2. Tu pun kalau aku tak paksa si syasya ke tengah, sampai habis dia dok pegang tepi. Last tu diorg request nak makan pizza. Lepas makan tu aku ajak pegi coffee bean. Teringinn. Lama sangat tak minum. And memasing berat nak balik. hahaha. Sokay nanti kita jumpa lg kehh.






Orang yg konon kata kenal aku pun macam tak kenal aku je. Cakap macam aku ni apa je. Motif apa entah. Tak pernah tak mengarut kalau bercakap. Mengarut macam aku ni heran sangat. Serius aku tak batak. Serius! Tak pandang and tak heran langsung. Kbye