background

Monday 23 March 2015

Tak Perlu Pertikaikan Apa Yang Orang Rasa

Last praktikal ni rasa macam nak start balik masa mula-mula jejak hospital. First masa dekat kkb yang heaven gila. Kau takkan jumpa doktor kkb dekat mana hospital yg kau pergi. Doktor kkb is the best doktor, seriously! Tak fikir apa pun dekat sana sebab terlalu seronok. Second dekat selayang paling seronok masa duduk ed sebab first time merasa masuk and buat macam-macam procedur. Dekat banting paling hambar. Tak tahu kenapa rasa tak best langsung dekat sana. Rasa macam bodoh gila tempat ni. Bukan sebab apa, jujur memang tak best! Sem 6 kena campak jauh, masa mula-mula best. Tapi lama-lama sakit hati. Tempat paling sakit hati. First time aku jumpa manusia paling .... erghh nak cakap bodoh tak sampai hati. Bangga sangat dengan apa yang dia ada, terlalu fikir yang semua orang akan respect dia. Ehh sorry lah, besar mana pun kau kalau kau tak betul aku takkan respect. First time jugak aku rasa 'wujud lagi manusia macam ni?' Yang terlalu tegakkan benang yang basah, lepas tu mengharap semua orang tunduk cakap dia? Aku tak boleh, sebab mak ayah aku ajar kalau orang salah kita kena tegur. Tegur cara baik. Tapi nak buat macamana kalau orang yang rasa dia terlalu berpangkat besar sampai orang bawahan langsung tak boleh tegur dia kann. Hmm! Dekat kajang seronok. Seronok sebab kawan, sebab enjoy. Tak tau nak cakap macamana sebab ed selayang dgn kajang dua-dua best. Tapi selayang best dia lain, nak cakap kajang tak best pun tapi macam best je. Tak tau nak cakap macam mana. Best dia lain-lain. And last dekat ampang. Well, dekat sana sebenarnya paling seronok. Kau dapat buat benda baru. Sebab sebelum ni kau just jumpa amik darah, ecg, dresing, neb, tns, and lagi-lagi lah benda yang biasa buat dari sem 4. Tapi dekat ent dengan eye lain. Visual test, dilate kalau eye. Kalau ent pulak rigid, flexible, eum. Seronok tapi hosnestly kkb is the best moment sebab masa balik kolej hati memang betul-betul tertinggal kat sana. Tempat lain best jugak tapi kkb ni feel dia lain.

Masa praktikal macam-macam manusia jumpa. Macam-macam perangai ada. Dah puas sakit hati, dah puas bertekak, dah puas tegur tapi kalau perangai memang macam tu taknak ubah sampai bila-bila penat jugak. Yang kau rasa dulu dia cakap orang kemain, tapi sekarang macam dia buat benda yg sama je. Yang jenis bangga rapat dengan semua pun ada. Acah-acah peramah. Tapi boleh nilai lah kalau tang dengan lelaki je kau rapat, sampai dgn perempuan semua kau cakap sombong tu bukan peramah. Sebab kenapa dgn orang lain okay tetiba kau boleh cakap dia sombong? Kan. Maknanya kau yg ada problem. Yang jenis bangga dia pandai sampai tak payah study pun ada. Yang ni memang dah kronik tak boleh nak cakap apa. Kononnya kalau tak study pun markah lebih baik dari orang study apa cerita kan. Tapi tak payah cerita lah kalau kau bawak jawapan masuk. Sebenarnya tak kisah lah kau nak buat apa pun. Tapi kenapa perlu kutuk orang lain lepastu bangga diri. Boleh buat orang menyampah.


Terpulanglah mau jadi apa
Mau jadi hantu mau jadi buaya
Terpulanglah mau bikin apa
Mau bikin masalah, serah
Teruskan saja




Terima kasih kepada anda-anda yang bersama-sama untuk sem 6 ni. Dari Penang sampailah kajang. Terima kasih. Walau pun banyak bergaduh, banyak kali masam muka, tapi tetap sabar dengan perangai masing-masing. Sebab tak expect pun akan kamceng.









Aku boleh je cakap " suka hati aku lah aku nak update apa pun, blog aku". Tapi untuk manusia sesama manusia, aku nak mintak maaf andai ada yang terasa dengan apa yang aku tulis. Aku tak spesifik dekat mana-mana pihak, aku cuma tulis apa yang aku rasa. Macam yang orang lain semua buat, tulis apa yang diorang rasa dekat laman sosial masing-masing.