background

Wednesday 29 October 2014

Penang means Pulau Pinang.

Minggu terakhir dekat kolej, sebelum pergi Penang nanti. Sem 6 dah, pejam celik je dah 2 tahun lebih. Pergi sana transport tak disediakan pulak tu. Nasib lah saudara-mara boleh tahan ramai jugak kat sana. Mula cadang pergi sana nak sewa bas, pergi ramai-ramai. Dah tu ramai yang tak setuju. Lepas tu nak naik flight, jauh pulak dengan tempat aku tu. Nak naik bas ekspres, payah pulak dengan barang banyaknya. Try bodek ibu, haha nak bawak kereta kesana. Tak bagi jugak, katanya jauh mana larat drive lama-lama. Last papa kata nak hantar. Ibu janji lepas ni kalau dapat dekat Banting, Kkb, atau Kajang dia nak bagi bawak kereta, sebab dekat, tak lah jauh mana katanya. Aku pegang janji tu sebab sebelum ni request nak bawak kereta ke hostel pun tak pernah dapat. Pernah, tapi sekali.

Hantar jauh-jauh payah sangat nak hidup. Okay lah dapat tempat macam tu daripada Perlis takde tempat menarik langsung. Atleast Penang boleh jalan-jalan weekend. Makanan best-best. Sepanjang 2 bulan aku kat sana, aku akan pastikan semua makanan best-best kat sana aku akan try. Haha! Sem 6 ni kena hantar dekat klinik pulak. Dekat sana 2 bulan untuk klinik kesihatan. Klinik Kesihatan Kubang Semang. Lepas tu balik, ke Banting untuk emergency sana 2 bulan. Sebulan lebih lagi dekat Ampang, Klinik ENT. Yeayyy! Akhirnya dapat jugak dekat Ampang. Dekat sikit dengan rumah, hari-hari nak balik pun takde hal!

Weekend dekat sana nanti tiap minggu aku nak balik rumah kakleeza lah! Haha nak makan nasi kandar lauk sotong goreng tepung. Nyumm sedapnya! Ni papa punya kerja lah ni cerita dengan aku makanan dekat penang. Aku yang tak pernah makan nasi kandar, yang tak pernah tau pun macamana tu nasi kandar pun boleh terliur bila dengar cerita. Sedih betul dengar anak kepada orang Penang takpernah makan nasi kandar. Balik sana pun jarang gila. Aku rasa last pergi sana masa aku tingkatan 2 ke tingkatan satu. Selalu nya balik Perak je, belah ibu. Kalau tanya sedara-mara sebelah ibu semua aku kenal, nak kata rapat tu tak lah tapi kenal lah jugak. Daripada sedara-mara belah papa tak berapa nak kenal. Kalau pernah kerja or belajar sekali pun memang takkan pernah tahu kita sedara. Jumpa pun berapa kali je seumur hidup. Raya pun tak jumpa, just jumpa bila wedding. Perlis tu boleh kira pakai jari berapa kali je aku kesana. Bayangkan lah umur aku 20 tahun baru aku tahu makcik aku 2 orang Mathron. Sorang dekat Hospital Kuala Lumpur, sorang lagi dekat Hospital Kangar.

Harap-harapnya okay lah 2 bulan kat sana. Harap jugak akan mencipta kenangan paling manis disana. Sebab 2 bulan, dengar macam sekejap, tapi yang menanggung dekat sana nya kitorang. Harapnya orang-orang disana baik-baik, sopan-sopan, ramah-mesra. Especially staf dekat Klinik Kubang Semang. Recident dekat tempat yang bakal kami duduk tu pun harapnya bertimbang rasa dekat kami. Bukan apa, kami ni hanya student so jangan lah layan kami macam pendatang asing. Sebabnya kami duduk situ pun bukannya free. Bayar apa! Apartment Casa Prima, Seberang Jaya.

Tak sabar.
Takut.

Tak sabar dengan suasana dan keadaan disana.
Takut halangan yang akan muncul.
Insyallah baik-baik semuanya.
Harapnya 2 bulan disana macam 2 minggu.

"Kalau kita percaya takdir, kita takkan menyesal"